Geohydrologie en piping bij kunstwerken

Bij het beoordelen van waterkerende kunstwerken is vaak niet duidelijk of piping een relevant faalmechanisme is. Om die reden is een beter onderbouwde beoordeling gewenst, gebaseerd op een sterkere connectie tussen geohydrologie en geotechniek, zodat inzicht in de grondwaterstroming rondom een kunstwerk wordt meegenomen. Tijdens vooronderzoek is gebleken dat bij de beoordelaar behoefte bestaat aan een generieke opzet waarmee deze een kunstwerk als veilig kan classificeren. Met een voorbeeldenboek van geohydrologische systeemanalyse zouden onderzoekers kunnen laten zien wat de meerwaarde is van eerste screening van kunstwerken door een geohydroloog. Het doel is om bewustwording en meer inzicht omtrent geohydrologische aspecten bij de beoordeling van kunstwerken te bereiken. Om dit proces te ondersteunen heeft Deltares in opdracht van RWS WVL een rapportage opgesteld met een beschrijving van een mogelijke generieke opzet. Deltares deelde de resulterende bevindingen daaruit met een groep experts.

Vervolgvragen voor het onderzoek die Deltares met een groep van experts zijn besproken:

• Zijn er vanwege de geohydrologie basissituaties te bedenken waarvoor aangegeven kan worden hoe en met welk model beoordeeld kan worden?

• Heeft een geohydrologisch model in elke voorbeeldsituatie een toegevoegde waarde voor de analyse?

• Wat is het rendement van toepassing van een geohydrologisch model, wat kan je daarmee meer uithalen en hoe werk je van grof naar fijn?

• Is er nog een aanvulling nodig of eventueel ook een andere aanpak mogelijk?

Na inloggen zijn hieronder de opname en de presentatieslides te bekijken.